Академик Ғафуров бар хилофи ин дастур, таҳқиқи таърихи тоҷиконро аз паҳнои Ориёно оғоз карда, минбаъд онро дар маҳдудаи Эрон, Афғонистон, Осиёи Миёна ва шимоли Ҳиндустони дунбол кард. Паёми академики тоҷик ба мардуми ҷаҳон ин буд, ки қаламрави таъриху тамаддуни тоҷикон фаротар аз марзи Тоҷикистони Шӯравӣ ва Мовароуннаҳр буда, нуфузи тоҷикон дар хориҷ аз марзҳои Шӯравӣ бештар аз он аст, ки шумо меангоред. Бобоҷон Ғафуров дар ҳеч ҷое аз ин шоҳкори худ аз ҳадди инсоф нагузашт ва ба ҳарими фарҳангу забони қавме таарруз накард. Унвони ин китоби ғурурофар ҳамроҳ бо ифтихору иззат буда, сарзамини ниёгони моро гаҳвораҳои тамаддуни башарӣ номид ва тоҷикон ба унвони куҳантарин мардуми ҷаҳон эътироф шуданд.